فضا، فضای مجازی، فضای «میم» و «الف»

سلام، بر تو و لبخند و میم الف، بانو

سلام، بر تو و بر عشق، لاتخف، بانو

سلام بر تو و بر«مهر» و بر«ادب» ایدون

به مردمیّ و مروّت، وَ هم شرف، بانو

سلام، بر تو و مینا و نرگسِ شهلا

سلام، برتو و بر شوق و بر شعف، بانو

سلام، بر تو و بر کِلک فاخر انگشت

که با «کلید صفحه» نگاری هدف هدف، بانو

سلام بر تو و کَدّ یمین و رنجِ جبین

وَ دانه دانه ی انگشت صف به صف، بانو

سلام بر همه ی بانوان شیرین کار

وَ بر سرود و ترانه، به چنگ و دف بانو

تو، کِلک، بر کف و کفگیر بر کفِ دیگر

خوراک روی چراغت گرفته کف، بانو

خوراکِ روی چراغت نسوزد، ای شعله!

درون صفحه شود، عمرِ تو تلف، بانو

گشایشی شده حاصل از آن خمِ ابرو

نَزَد کمانِ کسی تیر بر هدف، بانو!

«زمانه پندی آزاد وار داد مرا»[1] 

زمانه را تو ببین، نیست منعطف، بانو

بیا به سوی حقیقت، نه صفحه های مجاز

دریغ عُمرِ گرامی که شد تلف، بانو

م.ع.چ- 20 آذر 1393